That we've broken their statues,
that we've driven them out of their temples,
doesn't mean at all that the gods are dead.
O land of Ionia,
they're still in love with you,
their souls still keep your memory.
When an August dawn wakes over you,
your atomosphere is potent with their life,
and sometimes a young etherenal figure,
indistinct, in rapid flight, wings across your hills.
And if you can’t shape your life the way you want,
at least try as much as you can
not to degrade it
by too much contact with the world
by too much activity and talk.
Try not to degrade it by dragging it along,
taking it around and exposing it so often
to the daily silliness
of social events and parties,
until it comes to seem a boring hanger-on.
Γιατί τα σπάσαμε τ'αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ'τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι'αυτό οι θεοί.
Ώ γη της Ιωνίας, σένα αγάπουν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει έπανω σου πρωϊ αυγουστιάτικο
την ατμοσφαίρα σου περνά σφρίγος απ'την ζωή των΄
και κάποτ'αίθερία εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.
ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
οσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ'εκθέτοντας την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.